Boek Politiek in Bloemendaal, Zelden deed ik iets alleen.

Bloemendaal werd in de afgelopen jaren opgeschrikt door wat een bestuurlijke crisis ging heten. Wat is er politiek in Bloemendaal nu zo veel anders dan vroeger? Deze vraag bracht mij ertoe mijn eigen politieke geschiedenis, zowel als PvdA wethouder in de periode 1978-1994 als daarbuiten op te schrijven. Daarmee kijk ik terug op ‘’de goede oude tijd’’ en analyseer tegelijk het verschil tussen vroeger en nu.

Het college bestond in mijn tijd uit een VVD burgemeester, en drie wethouders, van VVD, CDA en PvdA. Er was een grote mate van eensgezindheid bij de politieke partijen in de gemeenteraad en in het college. In het begin moest ik als sociaal democraat  opboksen tegen de hegemonie van de VVD.  Dat is goed gelukt. De VVD leerde mij als wethouder kennen en ik wist goed om te gaan met hun behoefte om de baas te spelen in Bloemendaal. Hoe dat proces verliep is onderdeel van het boek. Ook  beschrijf ik de verschillende onderwerpen waar ik als wethouder mee bezig was. De aanleg van de kabeltelevisie, de zandopspuiting van Bloemendaal aan Zee, de ontwikkeling van Vogelenzang-Oost, de bouw van een groot aantal sociale woningen, kinderdagverblijven, kunstgrasvelden, een eigen muziekschool en het Tetterode Sportcomplex. Ook komt de huisvesting en de cultuur uitgebreid aan de orde. Daarbij benadruk ik steeds het belang van samenwerking met de andere politieke partijen, het ambtelijke apparaat en personen en organisatie uit de Bloemendaalse gemeenschap. Daar slaat de ondertitel van het boek op: Zelden deed ik iets alleen.

De politieke verhoudingen waren vroeger in Bloemendaal helder . De VVD als dominante grootste partij en het CDA en de PvdA als betrouwbare partners in het college. Door de toen nog verzuilde Nederlandse samenleving bestond de vanzelfsprekendheid om politieke compromissen te sluiten. Dat is nu minder vanzelfsprekend. Ook wijs ik op een aantal ontwikkelingen als mogelijke verklaring waarom er in deze tijd meer onrust, disharmonie en spanning zit in de vergaderingen van de Bloemendaalse gemeenteraad dan vroeger.

Het aantal partijen in de gemeenteraad is van 4 naar 7 gegaan. De invloed van de VVD is minder dominant dan vroeger, het aantal zetels van het CDA en de PvdA is sterk afgenomen, de positie van D66, Liberaal Bloemendaal en Groen Links is juist sterker geworden. Ook de nieuwe partij Hart van Bloemendaal laat van zich horen. Verder is de overgang van het monistische stelsel naar het duale stelsel (Wet dualisering gemeentebestuur, 2002) van wezenlijke betekenis gebleken voor de verandering van de onderlinge verhoudingen in de Bloemendaalse gemeenteraad en het college van B. en W. Het accent ligt nu meer op de tegenstellingen (waaronder coalitie en oppositie) dan op de noodzaak om samen de gemeente te moeten besturen. Ook hebben technologische ontwikkelingen, zoals gebruik van computer, internet en de digitalisering van de informatievoorziening – naast een positief effect -gezorgd voor wat ik een instabiele communicatiestructuur in en rondom het gemeentebestuur heb genoemd. Een mengvorm van’’klassieke’’ media en nieuwe media, met een onduidelijke uitstraling naar de bevolking. Daarnaast is het tegenspel van de bevolking en de assertiviteit van de pers voor het politieke bedrijf toegenomen.

Al deze ontwikkelingen komen in het boek aan bod en geeft daarmee een goed beeld van de  Bloemendaalse politieke verhoudingen in de afgelopen veertig jaren.

Het boek is uitsluitend nog verkrijgbaar via de auteur. Het kost inclusief verzenden 15,90 euro. Verzoek richten aan P.J. van der Ham, Vrijburglaan 29 2051 LB Overveen. Tel: 023-5261925 of per emailadres: pjvdham@xs4all.nl

Het boek is hier ook te downloaden.